4 Jul 2010

ക്രിക്കറ്റ്‌ ടീം തിരഞ്ഞെടുപ്പ്

ഞങ്ങളുടെ കോളേജില്‍ ക്രിക്കറ്റ്‌ ടീമില്‍ തിരഞ്ഞെടുത്തു എന്ന് വച്ചാല്‍ എന്തോവല്യ കാര്യമാണ്. ടീം സെലക്ഷന് ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ കുട്ടികള്‍ എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ പ്രിയ ഗെയിം പൊടിതട്ടിയെടുത്ത് ഭാവി സച്ചിനും ശ്രീശാന്തും ആകാന്‍ ശ്രമിക്കും. എനിക്ക് ടീം സെലക്ഷനില്‍ കിട്ടിയ അനുഭവങ്ങളാണ് ഞാന്‍ ഇവിടെ പറയുന്നത്.
-----------------------------------------------------------------------------------------------

"ക്രിക്കറ്റ്‌ ടീം സെലക്ഷന്‍ ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു മണിക്ക്"
ഈ വാര്‍ത്ത കോളേജ്നോട്ടീസ് ബോര്‍ഡില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ എന്നിലെ സച്ചിന്‍ സട കുടഞ്ഞ്‌ എഴുന്നേറ്റു.
ഞാനും സംഘവും ഒരു മണിക്ക് മുന്‍പുതന്നെ ഗ്രൗണ്ടില്‍ എത്തിചേര്‍ന്നു. അങ്ങനെ പരിപാടി ആരംഭിച്ചു.
ആദ്യം ബാറ്റ് ചെയ്തത് എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ തന്നെ രാജീവായിരുന്നു, ഒരാള്‍ക്ക് ഒരു ഓവറാണ് ബാറ്റ് ചെയ്യാന്‍അനുവദിച്ചിരിക്കുന്നത് അത് അവന്‍ ഭംഗിയായി നിര്‍വഹിച്ചു, ടീം സെലക്ഷന്‍നടത്തുന്ന ചേട്ടന്മാരെ മുന്‍പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ അവര്‍ എന്നെ വിക്കറ്റ്കീപ്പര്‍ നിര്‍ത്തി. ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്‌ തന്നെയാണ് എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്. 
ഇന്ദ്രന്സിന് ഓസ്കാര്‍ കിട്ടിയത് പോലെയാണ് ഞാന്‍പെരുമാറിയത് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നു ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. ടിവിയില്‍ ധോണികീപ്പ് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടുള്ള പരിചയമേ എനിക്കുള്ളൂ. ആദ്യ ബോളില്‍ തന്നെ തീരെ എളുപ്പമുള്ള പണിയല്ല ഇതെന്ന് മനസിലായി. എന്റെ കൈയുടെ പല ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും വെടിയും പുകയും വന്നു തുടങ്ങി. വളരെ താമസിയാതെ തന്നെ എനിക്ക്ബാറ്റ് ചെയ്യാനുള്ള അവസരം വന്നുചേര്‍ന്നു.
ആദ്യമായി ശൂന്യാകാശത്ത് പോകാനുള്ള jacket അണിഞ്ഞപ്പോള്‍ neil amstrong ന്ഉണ്ടായിക്കാനാനിടയുള്ള ഒരു വികാരമാണ് എനിക്ക്, പാഡുകളും gloves കളും ഹെല്‍മറ്റ് ഉം അണിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉണ്ടായത്. നില്‍ക്കാനും നടക്കാനും പറ്റുന്നില്ല.  
എല്ലാം ഒരു ഷാജി കൈലാസ് ഫിലിം പോലെ മൊത്തത്തില്‍ സ്ലോ മോഷന്‍ .  
ക്രീസില്‍ ചെന്ന് നിന്നു, രണ്ടു bowler മാര്‍ മാറി മാറിയാണ് എനിക്കുള്ള ആറുബോള്‍ എറിയുന്നത്. ഫാസ്റ്റ് bowlers ആണ് ബൌള്‍ ചെയ്യുന്നത്. 

ആദ്യത്തെ ബോള്‍ കീപ്പറുടെ ഗ്ലൌവില്‍ ഇടിച്ച ശബ്ദം കേട്ടപ്പോഴാണ് ബോള്‍ എറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞുഎന്ന് മനസിലായത്. ബാറ്റും അതിനെ പിടിച്ചിരുന്ന ഞാനും ഒരിഞ്ചുപോലും അനങ്ങിയില്ല.

രണ്ടാംബോള്‍ എറിയാന്‍ വരുന്നത് കോളേജിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ബൌളര്‍ ആണ് . അവനെതിരെ ഒരു കിടിലം കവര്‍ ഡ്രൈവ് തന്നെ ഞാന്‍ നടത്തി. പക്ഷെ അതുംകീപ്പറുടെ കൈയില്‍ എത്തി.

തുടര്‍ച്ചയായി രണ്ടാം പന്തും ബാറ്റില്‍ കൊണ്ടില്ല . ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ പറ്റില്ല, ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കരുതി.

മൂന്നാം ബോള്‍- കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ഒരു വീശു വീശി. കണ്ണുതുറന്നു വീശിയ ഭാഗത്തേക്ക്‌നോക്കിയപ്പോള്‍ അങ്ങോട്ടൊന്നും ബോള്‍ പോയിട്ടില്ല. സംഗതി, ബോള്‍ ഞാ ന്‍ബോളിനെ പറത്താന്‍ ഉദ്ധെശിച്ചിരുന്നതിന്റെ എതിര്‍ ദിശയിലോട്ടാണ് പോയത്-edge ചെയ്തു ഫോര്‍ പോയി.

നാലാം ബോള്‍ എന്റെ കാലില്‍ ഇടിച്ചു-ബൌളര്‍ വന്‍ നിരശയിലായി-എന്റെ വിക്കെറ്റ് എടുത്തേ അടങ്ങൂ എന്ന വാശിയിലാണ് അവന്‍. പാഡ് കണ്ട്‌ പിടിച്ചവനെ ഞാന്‍ നന്ദിയോടെ സ്തുതിച്ചു- അവര്‍ അത് കണ്ട്‌ പിടിചിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്റെ കാലിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഒരുതീരുമാനമായേനെ.

അടുത്ത ബോള്‍ സത്യന്‍ അന്തിക്കാട്‌ ഫിലിം പോലെ ആര്‍ക്കുംഒന്നും സംഭവിപ്പിക്കാതെ കടന്നുപോയി. ആറാം ബോള്‍- എന്റെ വിക്കറ്റ്തെറിപ്പിച്ചേ അടങ്ങൂ എന്ന് തീരുമാനിച്ചാണ് കോളേജിലെ മികച്ച ബൌളറുടെവരവ്. രാജധാനി എക്സ്പ്രസ്സ്‌ കടന്നു പോകുന്ന വേഗതയിലാണ് അവന്‍ ബൌള്‍ ചെയ്യാന്‍ വരുന്നത്.
 
എന്റെ വിക്കറ്റ് വീഴ്ത്തിയാല്‍ അവന് ഇന്ത്യന്‍ ടീമില്‍സെലക്ഷന്‍ വാങ്ങിച്ചു നല്‍കാം എന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞോ എന്തോ?
 
അവന്‍ ബൌള്‍ചെയ്യാനുള്ള ക്രീസിന്റെ അടുതെത്തി അടുത്തനിമിഷം ഒരു  "ഉല്‍ക്ക" എന്റെ കാലില്‍ പതിച്ചു. എന്റെ നിലവിളി കോളേജ്നെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു. ഓര്‍മ്മവരുമ്പോള്‍ സിനിമയില്‍ ആളുകളെ തല്ലാന്‍ കൊണ്ട് പോകുന്നത് പോലെ അഞ്ച് ആറ് പേര്‍ ചേര്‍ന്ന് എന്നെ എടുത്തു കൊണ്ട് പോകുന്നു.

---------------------------------------------------------------------------------------------
പിറ്റേന്ന് നോട്ടീസ് ബോര്‍ഡില്‍ ടീം ലിസ്റ്റ് ഇട്ടു. ഒരു ബോള് പോലും നേരെ ചൊവ്വേ ബാറ്റില്‍ കൊള്ളിക്കാത്ത ഞാനും ടീമില്‍. എന്റെ ഒരു "കാല്‍" രക്തസാക്ഷി ആകുന്നതില്‍ നിന്ന് കഷ്ടിച്ചാണ് രക്ഷപെട്ടത്. എന്നെ ഒരു "ഫുള്‍" രക്തസാക്ഷിആക്കിയേ ഇവന്മാര്‍ക്ക് മതിയാവൂ എന്ന് തോന്നുന്നു